Η απόδραση της Ερέτριας από τη Λάμψακο και η μάχη του τίτλου που κορυφώνεται
Το Σάββατο στο γήπεδο της Λαμψάκου, είναι από τις ελάχιστες φορές που άλλαξα θέση και προσπάθησα να βρω –μάταια- ένα σημείο που να …κόβει το κρύο. Γενικότερα οι συνθήκες που προσπαθούμε να κάνουμε δουλειά δεν είναι οι καλύτερες δυνατές. Δεν έχουμε καμιά αξίωση για δημοσιογραφικά με θερμαινόμενες σόμπες, ίντερνετ και μόνιτορ, αλλά οι συνθήκες δοκιμάζουν την υπομονή μας (προφανώς και αλλού είναι έτσι).
Στο Πάρκο του Λαού το μεσημέρι της επόμενης μέρας φάγαμε και βροχή με το τουλούμι στον γυναικείο αγώνα Αστέρας Χαλκίδας-Μύκονος για τη Γ’ Εθνική. Σε μια μίνι σύσκεψη που κάναμε την Παρασκευή με τον συνάδελφο Μιχάλη Κόκορη
διαπιστώσαμε ότι το συγκεκριμένο ματς έκρινε τίτλο και άνοδο για τις Χαλκιδέες. Εγώ …προετοιμάστηκα για να καλύψω μια άτυπη φιέστα. Στο πρωτάθλημα απομένουν 3 αγώνες, αλλά το δύσκολο εμπόδιο για τα κορίτσια μας ήταν ο χθεσινός αγώνας που εξελίχθηκε σε …θρίαμβο για τις φιλοξενούμενες (0-5), οι οποίες εμφανίστηκαν με «κωστουδία» (φωτό κάτω) και πιο έτοιμες για τον «τελικό». Στον πάγκο τους μόνο αναλυτή με τάμπλετ δεν είχαν. Για να πω την αλήθεια μου έφυγα πριν ολοκληρωθεί το ματς (για να προλάβω να στεγνώσω πριν πάω στη Δροσιά), πιστεύω να μην πανηγύρισαν οι αντίπαλες, φωνάζοντας «Μύκονοοοοος».Επιστρέφοντας σπίτι είδα τους Έλληνες δημοσιογράφους στο Χάρκοβο και στη Μαριούπολη να δίνουν ανταποκρίσεις, φορώντας κράνη και συνειδητοποίησα ότι …τζάμπα γκρινιάζω.
Για τον όλεθρο κρατάω την ατάκα μιας γυναίκας από την Ουκρανία που ζει τα τελευταία χρόνια στην Ελλάδα και ανέφερε «θέλω να πω στις μανάδες των Ρώσων στρατιωτών να κάνουν κάτι, γιατί και τα δικά μας παιδιά θα σκοτωθούν, αλλά και τα δικά τους δεν θα γυρίσουν σπίτι».
Μακάρι να ξημερώσει η μέρα που η ανθρώπινη ζωή δεν θα ευτελίζεται για το τίποτα. Και δεν αναφέρομαι μόνο στην κόλαση του πολέμου, αλλά και στην καθημερινότητα. Λες και ο άνθρωπος γεννήθηκε για να τυραννάει τον συνάνθρωπό του.
Στο ποδοσφαιρικό γίγνεσθαι της Εύβοιας η Αρτάκη στα δύο τελευταία παιχνίδια έκανε το χρέος της με εμφατικό τρόπο, πετυχαίνοντας 7 γκολ με μηδέν παθητικό.
Της αξίζει ένα μπράβο γιατί μπορεί οι αντίπαλοί της, Αγριά και Αταλάντη να μην έχουν την αξία και την ποιότητά της, αλλά οι ερυθροκίτρινοι μπήκαν σ’ αυτές τις μάχες με μεγάλο άγχος και πίεση. Έκαναν, όμως, τα αυτονόητα και εκεί που πριν 20 μέρες γράφαμε ότι κινδυνεύει (κάποιοι έλεγαν ότι θα πέσει σίγουρα!), με το εξάποντο που πήρε σκαρφάλωσε στην 4η θέση της βαθμολογίας του 3ου ομίλου (αυτοί που έλεγαν ότι έπεσε, ικανοί είναι να πουν ότι ...προλαβαίνει και για τον τίτλο).
Η Αρτάκη ξεκίνησε με πρωταγωνιστικές βλέψεις στο πρωτάθλημα, ήταν ανάμεσα στα τρία μεγάλα φαβορί (τα άλλα δύο είναι ο Ηρακλής Λάρισας και το Ύπατο που θα διεκδικήσουν εντέλει και τον τίτλο). Αυτές οι δύο ομάδες ...ξέφυγαν και θυμίζω ότι την τελευταία αγωνιστική παίζουν μεταξύ τους στο γήπεδο της Θήβας, με τους Βοιωτούς να ευνοούνται στο σενάριο της ισοβαθμίας (πήραν 2πλό στον κάμπο).
Η ομάδα που μπήκε ανάμεσα στους δύο πρωτοπόρους και στην Αρτάκη είναι η Ελασσόνα, η οποία αποδείχθηκε άκρως αξιόλογη και δεν της το 'χαμε.
Η είδηση της αποχώρησης του Χαράλαμπου Ζυγκερίδη, παρότι ο Σερραίος φορ στην Αρτάκη δεν ήταν στα καλύτερά του, προκάλεσε ένα αρχικό μούδιασμα γιατί βρήκε την ομάδα του νομού σε ένα κακό τάιμινγκ, κάτω από τη ζώνη. Οταν είδαμε τα πράγματα με μεγαλύτερη ψυχραιμία, συμπεράναμε ότι η απουσία του Ζυγκερίδη δεν είναι η συντέλεια, από τη στιγμή που ο Λεωνίδας Μεγάλος θα γυρνούσε στη φυσική του θέση, στο «9» και σίγουρα εκτελεστικά δεν γινόταν να πάει χειρότερα από τον Ζυγκερίδη. Κι ο Μεγάλος μετέτρεψε τον απλό πλην τίμιο συλλογισμό μας σε …one man show, σκοράροντας 6 φορές σε δύο 90λεπτα. Όταν μιλάνε οι πράξεις, τα (πληκτρο)λόγια περισσεύουν, μακάρι να έχει φυλαγμένο ένα γκολ (…και βλέπουμε) και για τα δίχτυα της Ευξεινούπολης που θα είναι ένα πολύ πιο δύσκολο παιχνίδι απ' αυτά που προηγήθηκαν.
Η Ερέτρια έκανε τη μεγάλη απόδραση με διπλό (0-1) από τη Λάμψακο. Η Ερέτρια έχει καταγράψει δυο πολύ σημαντικά διπλά (σε Γυμνό και Λάμψακο) μετά την ισοπαλία με τον Ταμυναϊκό στο γήπεδό της. Αυτά είναι διπλά που …δίνουν τίτλο. Δεν λέμε ότι ο Απόλλων θα πάρει σώνει και καλά το πρωτάθλημα, αλλά δείχνει ποδοσφαιρική ωριμότητα προκειμένου να το διεκδικήσει.
Και προχθές έσπασε τα δεσμά σε μια δύσκολη έδρα, κόντρα σε έναν αξιόλογο αντίπαλο, όπως ο Ελλήσποντος, που έχει Μπινιάκο, Ανέστη, Κατσίμπρα, Δημήτρη Μπασινά, Νικολάου και τα άλλα παιδιά. Η απουσία του Κανάνι δεν είναι υπόθεση "δεν βαριέσαι" για τον Απόλλωνα (εξέτισε και παίζει στο ερχόμενο ντέρμπι με Μακρυκάπα) και ήρθε να προστεθεί σαν κρίκος στην αλυσίδα των προβλημάτων και η αποχώρηση από τον αγωνιστικό χώρο του τραυματισμένου Σταματάκου, που μόνο η παρουσία του στο γήπεδο, αρκεί σαν ένα ...φύσημα του ανέμου για να κάνει τη διαφορά.
Και παρότι το ματς κυλούσε στο 0-0, με την Ερέτρια να μην πατάει ικανοποιητικά στο γήπεδο, κατάφερε το γκρουπ του Βαλκάνου να λύσει το γόρδιο δεσμό με ένα παιδί (Λάζρι), το οποίο μεγάλωσε φορώντας τη φανέλα του Ελλήσποντου (φωτό πάνω) και προς τιμήν του δεν το πανηγύρισε, σηκώνοντας τα χέρια του για να …κόψει τη φόρα των συμπαικτών του τη στιγμή που έτρεξαν κοντά του για να τον αγκαλιάσουν.
Όπως τιμάει και τον Αντώνη Νικολάου η «συγγνώμη» προς τον βοηθό Ιωάννου. Στο γκολ του Δημήτρη Μπασινά που ακυρώθηκε ως οφσάιντ, ένας όμιλος παικτών των γηπεδούχων κινήθηκε προς το μέρος του βοηθού και διαμαρτυρήθηκε έντονα. Μόλις κόπασε η μπόρα, ο Ελλήσποντος κέρδισε κόρνερ και πήγε πάνω στην μπάλα ο Αντώνης Νικολάου, που μόνο από τη φάτσα φαίνεται ότι είναι πολύ καλό παιδί, δεν χρειάζεται να τον ξέρεις. Ο μεσοεπιθετικός του Ελλήσποντου «απολογήθηκε» για την συμπεριφορά του και είπε στον Ιωάννου «ήταν η ένταση της στιγμής, σου ζητάω συγγνώμη». Αυτά καλό είναι να γίνονται.
Ο Γιώργος Κρόκος δεν θα βρίσκεται στον πάγκο του Ελλήσποντου στο επερχόμενο ματς με τον πρωτοπόρο ΑΟ Χαλκίς στο Στάδιο, καθώς αποβλήθηκε από τον Γκάτσο.
Με ...ένταση έφυγε και η Μακρυκάπα από τη Δροσιά σε ένα ματς που οι Λύκοι είχαν μέτρια εικόνα και δεν προσέγγισαν τον κωδικό νίκη με τις καλύτερες προϋποθέσεις. Η Δροσιά πήρε το βαθμό με το σπαθί της έχοντας πολύ κοντά τις γραμμές της και βάζοντας ...οδοφράγματα στα μεσοδιάστηματα (στη μεσαία γραμμή αγωνίστηκε ο πρώην του ΑΟΧ Γιώργος Λάμπρου). Ήξερε ότι έχει απέναντί της μια ομάδα με καλούς χειριστές της μπάλας και θωράκισε το κέντρο και την άμυνά της, προσπαθώντας να χτυπήσει στις αντεπιθέσεις…
Βέβαια και οι γηπεδούχοι επιθετικά δεν τρόμαξαν τη Μακρυκάπα, αλλά η Δροσιά επέλεξε ένα συγκεκριμένο στυλ παιχνιδιού και το "υπηρέτησε" με ευλάβεια και σταθερή ρότα από το 1' μέχρι το 90'.
Έλαβα κι ένα μήνυμα χθες το βράδυ, το οποίο ανέφερε «εντυπωσιάστηκα με τα μικρά του Λάμπρου, νεανική ομάδα, αγωνιστική πειθαρχία και σωστή τακτική, ξέρουν τι θέλουν μέσα στο γήπεδο».
Η Δροσιά απορρόφησε 100% την πίεση που της άσκησε η Μακρυκάπα, η οποία στο πρώτο ημίχρονο δυσκολευόταν να σπάσει –και- την πρώτη ζώνη άμυνας του ΑΠΚΟ. Στο δεύτερο ημίχρονο το ποσοστό κατοχής της μπάλας της Μακρυκάπας ήταν μεγαλύτερο, έψαξε τρόπο να φτάσει στο γκολ, αλλά δεν τον βρήκε ποτέ, γιατί δεν ήταν σε καλή μέρα τα βασικά επιθετικά της ατού. Προσπάθησαν οι παίκτες του Βαγγέλη Ζέρβα, είχαν θέληση, αλλά και αρκετό άγχος. Έβγαλε και σημάδια κούρασης η Μακρυκάπα, όπως ο ΠΑΟΚ με τον Ιωνικό, με τη διαφορά ότι η Μακρυκάπα δεν έπαιξε Ευρώπη την Πέμπτη. Ο δε ΠΑΟΚ είναι ικανός να πάει στον τελικό του Κόνφερενς και στο καπάκι να χάσει από τον Απόλλωνα Σμύρνης (μη πω και Ερέτριας). Πριν μερικά χρόνια, ημέρα Πέμπτη κέρδισε μέσα στο Ντόρτμουντ και την Κυριακή έπαιζε με τον Λεβαδειακό στο "Κομπότης Αρίνα". Ακούστηκε από την κερκίδα στο τέλος "...νικήστε τον -μπιπ- Λεβαδειακό, γιατί αυτούς τους γράφουμε στ' @@@ μας τα δυο" και πήγε την Κυριακή στη Λιβαδειά και έχασε. Κλασικά πράγματα.
Ο ΑΟΧ εμφανίστηκε χθες στο Γυμνό χωρίς τον προπονητή Δημήτρη Λύκο, αλλά και χωρίς τον γκολκίπερ Φαλαγγίτη κάτω από τα δοκάρια. Ο Λύκος λογικά θα επιστρέψει το ερχόμενο Σάββατο. Ο Φαλαγγίτης δύσκολα (σ.σ. θα φάει στα «πιτς» κανά 20ημερο), απέφυγε, πάντως, τα χειρότερα, γιατί οι φόβοι για ρήξη πρόσθιου χιαστού που ευτυχώς δεν βγήκαν αληθινοί είχαν προκαλέσει τεράστια αναστάτωση στο κυανόμαυρο στρατόπεδο.
Ένα άγγιγμα της μπάλας ...για σεμινάριο «πως πρέπει να πλασάρει σωστά ένας φορ» του Κώστα Σπανού (από πλαγιοκόπηση του Άγγελου Γκιόκα) ήταν αρκετό για τους «πρωτευουσιάνους» να απολαύσουν ξανά τη μοναξιά της κορυφής (η φάση ξεκίνησε από βολέ του Βασιλείου, δεν ξέρω αν είναι δουλεμένο στην προπόνηση, αλλά το «τρικ» έπιασε).
Κι ακολουθεί το μεγάλο ντέρμπι Απόλλων-Μακρυκάπα. Ο ΑΟΜ ήξερε ότι η διπλή εξόρμηση σε Δροσιά και Ερέτρια μοιάζει με …λάκκο με τα φίδια. Στη Δροσιά τον έζωσαν (σ.σ. τα φίδια) και θα προετοιμαστεί την τρέχουσα εβδομάδα για να ρεφάρει στην Ερέτρια. Αν, όμως, στραβώσει η δουλειά, τότε ο Απόλλων θα περάσει δεύτερος και θα πάει στο Στάδιο την Τετάρτη 9 του Μάρτη (στην πρώτη από τις τρεις εμβόλιμες αγωνιστικές που θα γίνουν) για να κάνει το πιο μεγάλο πάρτι. Εκεί θα τον περιμένει ο ΑΟ Χαλκίς, για να τον νικήσει και να κάνει πρόβα γαμπριάτικου κοστουμιού για τα μπαράζ ανόδου στη Γ’ Εθνική.
Δεν ξεχνάμε τον Ταμυναϊκό, ο οποίος με νίκη (σε εξ αναβολής ματς) την Τετάρτη (2/3) κόντρα στον Λήλα πάει στο -5 από τον ΑΟΧ και έχουν και οι Αλιβεριώτες ένα κοστούμι στην ντουλάπα (από την τελευταία παρουσία τους στη Γ' Εθνική). Κόπος είναι, αλλά αν χρειαστεί θα το βγάλουν από τη ναφθαλίνη.
Αναδημοσίευση Ευβοϊκή Γνώμη