Η φωτογραφία είναι το ημερολόγιό μου γραμμένο με φως. Είναι η συμμετοχή μου στήν καθημερινή ζωή.
Αντωνης Πριονας:Την ίδια συμβολή με αυτούς που γράφουν ιστορία έχουν και αυτοί που...την καταγράφουν.
Παναγιωτης Τοκπασιδης:Το μονο που μενει απ'το ποδοσφαιρο,φωτογραφιες και αναμνήσεις

Τετάρτη 10 Μαΐου 2017

Εκπαιδευτικη 3ημερη Εκδρομη 4ου Γυμνασιου Χαλκιδας στο Πηλιο

Σας ενημερώνουμε ότι ομάδα 44 μαθητών του 4ου Γυμνασίου Χαλκίδας των Πολιτιστικών Προγραμμάτων της Α΄ κ Β ΄ Τάξης μαζί με τέσσερεις Συνοδούς καθηγητές, τους: Πάζιο Γεώργιο – Δεμίρογλου Ελισάβετ – Μαγγίνα Αποστολία και τον Διευθυντή του σχολείου Καπεντζώνη Ανδρέα, επισκέφθηκαν από την Παρασκευή 5 Μαΐου 2017 έως και την Κυριακή 7 Μαΐου 2017 την ευρύτερη περιοχή του Πηλίου, στα πλαίσια του Πολιτιστικού Προγράμματος που διδάσκονταν την τρέχουσα σχολική χρονιά με Θέμα ‘’ Η παραδοσιακή αρχιτεκτονική του Πηλίου ’’.
 Οι μαθητές αφίχθησαν στην πόλη του Βόλου νωρίς το πρωί και αμέσως επισκέφθηκαν το Μουσείο - Εργοστάσιο Πλινθοκεραμοποιίας Ν. & Σ. Τσαλαπάτα, το οποίο ήταν ένα από τα μεγαλύτερα του είδους του. Τα εργαστήρια και οι βιομηχανικοί χώροι έχουν αναστηλωθεί και αποτελούν σήμερα σπάνιο δείγμα διασωζόμενου βιομηχανικού συγκροτήματος στον Ελληνικό χώρο. Εκεί στο τεράστιο χώρο του πρώην Εργοστασίου η παραγωγική διαδικασία έχει ανασυντεθεί βήμα προς βήμα με βαγονέτα, δεξαμενές αργίλου, τριβεία, πρέσες, κοπτήρες, τα ξηραντήρια, η επιβλητική κάμινος Hoffmann, καθώς και τελικά προϊόντα, τούβλα και κεραμίδια διαφόρων τύπων. Έτσι, το Εργοστάσιο Τσαλαπάτα «λειτουργεί» ξανά, ζωντανεύοντας ‘όλα τα στάδια της παραγωγής πλίνθων και κεράμων αλλά και την καθημερινή ζωή των εργατών που δούλευαν στο εργοστάσιο.
 Αμέσως μετά και στην πορεία τους για την Πορταριά στην Θέση Ανακασιά επισκέφθηκαν το ‘’ Μουσείο Θεόφιλου ‘’, το οποίο είναι ένα παλιό διατηρητέο αρχοντικό ενός πλούσιου έμπορα της περιοχής, αγορασμένο πλέον από το Κράτος, αναγνωρισμένο ως χώρος Εθνικής Κληρονομιάς. Σε αυτό σχεδόν όλοι οι τοίχοι του είναι ζωγραφισμένοι από τον μεγάλο λαϊκό ζωγράφο Θεόφιλο, γεγονός που προκάλεσε μεγάλη εντύπωση στους μαθητές. Αφού ανά ομάδες ξεναγήθηκαν στο χώρο, αναχώρησαν για το Ξενοδοχείο στην Πορταριά που ήταν και ο τόπος διαμονής των για το 3ήμερο. Το απόγευμα και μετά από μια σχετική ξεκούραση συνέχισαν την περιήγηση στα στενά της Πορταριάς. Στην συνέχεια επισκέφθηκαν τον παραδοσιακό οικισμό της Μακρινίτσας όπου και περιηγήθηκαν για αρκετή ώρα μελετώντας την αρχιτεκτονική δομή του χωριού. Μετά από αρκετή ώρα κουραστικής περιήγησης - φωτογράφισης, όλοι πήγαν για φαγητό. Πριν αποχωρήσουν όμως από τον οικισμό, επισκέφθηκαν για λίγο και σε μικρές ομάδες, ένα μικρό μαγαζί πλησίον της κεντρικής πλατείας που λειτουργεί ως παραδοσιακό Καφενείο και στο οποίο υπάρχουν πίνακες ζωγραφικής ( ζωγραφισμένοι τοίχοι ) του Θεόφιλου, Λαϊκού ζωγράφου με πιο εντυπωσιακό ένα πολύ μεγάλων διαστάσεων που καλύπτει ολόκληρη την πλευρά του Καφενείου.
 Την επόμενη ημέρα νωρίς το πρωί επισκέφθηκαν ξανά την Μακρινίτσα, τον διατηρητέο οικισμό, φοβερής ομορφιάς και υπόδειγμα Πηλιορείτικης αρχιτεκτονικής. Βασικός σκοπός ήταν η επίσκεψη στο Λαογραφικό Μουσείο το οποίο στεγάζεται σε ένα παλιό αρχοντικό. Η πολύ καλή ξενάγηση, τα εντυπωσιακά εκθέματα, κράτησαν αμείωτο το ενδιαφέρον και η διάρκεια της ξενάγησης στους τρείς ορόφους του Αρχοντικού, ξεπέρασε κατά πολύ την μια ώρα. Μετά την Μακρινίτσα αναχώρησαν για το ΒΑ Πήλιο και τα χωριά Ζαγορά και Τσαγκαράδα τα οποία αποτελούν ένα στολίδι στην περιοχή των Κενταύρων. Εκεί ξεκίνησαν την επίσκεψη τους με μια μεγάλη περιήγηση στις 4 συνοικίες της Ζαγοράς, και τις 3 στην Τσαγκαράδα τερματίζοντας αυτήν, στην Πλατεία των Ταξιαρχών όπου υπάρχει ένας τεράστιος πλάτανος 850 ετών. Κάτω δε από την σκιά αυτού, είχαν γεύμα σε ένα άκρως μαγευτικό περιβάλλον.
Την επόμενη και τελευταία ημέρα μετακινήθηκαν οδικώς μέχρι το Σταθμό του τραίνου στα Άνω Λεχώνια όπου και επιβιβάστηκαν στο παλιό Τραινάκι του Πηλίου τον γνωστό ‘’Μουτζούρη’’ για την μετακίνηση τους έως τις Μηλιές. Η μηχανή του τραίνου είναι ένα πιστό αντίγραφο της παλιάς ατμομηχανής και κινείται με ντίζελ, ενώ τα βαγόνια είναι αυθεντικά και αρκετά καλά συντηρημένα. Εντυπωσιακή η διαδρομή, μέσα από στενά περάσματα, συνεχείς διασταυρώσεις με αγροτικούς δρόμους, διέλευση μέσα από ιδιόκτητα αγροκτήματα αλλά και από γέφυρες φοβερής αρχιτεκτονικής ομορφιάς. Η διαδρομή έως τις Μηλιές κράτησε περισσότερο από 90 λεπτά διότι στην Άνω Γατζέα σταμάτησε για να επισκεφθούμε πλησίον του Σταθμού ένα ιδιόκτητο Μουσείο Ελιάς κ Λαδιού, που έφτιαξαν μόνοι τους οι ιδιοκτήτες με πολύ κόπο αλλά και μεράκι. Στο τέλος της διαδρομής παρακολούθησαν την διαδικασία της χειροκίνητης περιστροφής της μηχανής του τραίνου στον ειδικό ατσάλινο δίσκο. Το όλο θέαμα εντυπωσίασε όλους τους μαθητές, οι οποίοι στην συνέχεια ακολουθώντας ένα δύσκολο ανηφορικό πέτρινο καλντερίμι άνω των 800 μ μήκους, έφτασαν στην κεντρική πλατεία του χωριού όπου ξεναγήθηκαν στο παραδοσιακό οικισμό Ύστερα από ένα διάλειμμα για φαγητό, έφτασαν νωρίς το απόγευμα στην πόλη του Βόλου, όπου περιηγήθηκαν για αρκετή ώρα πριν αναχωρήσουν για Χαλκίδα, ενθουσιασμένοι από όλη την εκδρομή, διότι παρατήρησαν στην πράξη όλα όσα είχαν θεωρητικά διδαχθεί όλη την χρονιά στο Πολιτιστικό Πρόγραμμα τους.
Ο
 ΔΙΕΥΘΥΝΤΗΣ
ΚΑΠΕΝΤΖΩΝΗΣ ΑΝΔΡΕΑΣ